Powitanie z Afryką... again

Pogoda mnie nie rozpieszcza. Moja odporność na temperaturę jest zerowa. Ledwo wybije na termometrze dwadzieścia pięć stopni, a ja już się duszę, dyszę, dycham i ledwo oddycham.

W owym skwarze z Mamuśkowatą udałyśmy się na chemię. Dzisiaj. Do Katowic. Autobusem.
Tryliard stopniów w cieniu, a ja dycham jak ryba wyrzucona na brzeg.
A w szpitalu okazuje się, że nie jestem na dzisiaj zapisana. Dziwne.
A co dziwniejsze - wszyscy jutrzejsi pacjenci zostali przepisani na dzisiaj.
W konsekwencji na korytarzach ludno i duszno.
Pot się ze mnie leje, z nosa ciurka katar, duszę się bardziej niż na słońcu.
A w końcu i tak okazało się, że chemii nie będzie. Bo jestem przeziębiona, bo dużo ludzi, bo nie byłam zapisana.
Może to i dobrze?
Od soboty mamy w domciu siostrę Jeszcze Kawalera z jej dwoma córeczkami. Głupio tak zniknąć w szpitalu na trzy dni, gdy w domciu goście się goszczą ;)
Dzieci.
Hardkor, moi drodzy, hardkor.
Ale o tym napiszę, jak już przetrawię przestawienie się z trybu "bezdzietna" na "wszędzie pełno zabawek" ;)

Buziam cieplutko! :*