Dzień starzenia się jest bliski, ha!

Nawet nie wiem, kiedy stuknęło mi sto postów na blogu. Jesteśmy już przy sto czwartym ;)
W najśmielszych przypuszczeniach nie sądziłam, że znajdzie się tylu Czytelników, którzy będą mnie regularnie odwiedzać. A grafomani nie pragną niczego, poza byciem czytanym.
Oj, grafomanka ze mnie idealna!
I codziennie goszczę u siebie już ponad pięćset osób, ha! :D

Za to już przestaję być idealną panią domu. Znowu masa naczyń w kuchni, a mi się nie chce wstawić ich do zmywarki. No i pranie się kisi w pralce drugi dzień. Wczoraj kręgosłup odmówił mi posłuszeństwa i już zaniedbałam swoje codzienne obowiązki... Ale za to przyszły kwiatki! Nawet je przesadziłam wczoraj!
I dumnam! Dużo kwiatków!!! :D

Moje kiszki przypomniały sobie, że w czwartek odbieram wyniki rezonansu. I grają marsza, i ganiają mnie na pana Klopa. Niby się nie stresuję, ale... jednak. Ech!
Za to jestem niemal pewna, że nie dostanę w tym tygodniu chemii, prędzej jakiś antybiotyk. W oskrzelach zalęgła mi się ferajna świerszczyków, a flegmą pluję dalej, niż widzę. I smarkula jestem. Do tego pociągająca bardzo.
Tylko ja potrafię się przeziębić, gdy na dworze trzydziesta stopniów in da cień.
Zdolnam niesamowicie!

Nastał czerwiec. Też nie wiem, gdzie i kiedy.
A czerwiec to miesiąc moich urodzin.
Dwudziestego dziewiątego czerwca będę świętować. Całą gębą! W sumie pierwszy raz w życiu cieszę się, że się starzeję. Bo wizja rok temu ciekawa nie była. Miało nie być kolejnych urodzin. Miało mnie już nie być.
Więc będę pić i tańczyć i śmiać się i świętować!
Zaprosimy dużo ludziów, będziemy razem hahać się nad rychłym końcem aliena w moich trzewiach.
Rozkoszna to wizja.

Apsik!
Uuuups.
Obsmarkałam monitor o.O