Szubidubidu hopsa!

Juz w domku. Odzyskałam nieco sił,  czas na relację ze szpitala.

Samo usuwanie dziadostwa to PIEKŁO.
Wrosło się, nie chciało wyleźć, trzy razy przestało znieczulenie działać.
Płakałam im tam z bólu, anestezjolożka trzymała mnie za rękę przez cały zabieg (prawie godzinę). Już proponowała narkozę, ale chirurg dał magiczne hasło "kończymy".

Po wszystkim oczywiście nie mogłam liczyć na nic przeciwbólowego w ramach szpitala ;) Na szczęście zapas antybólków mam duży, a pyralgina daje radę ;)

Wieczorem wizyta. Wchodzi lekarz, pyta co tam i jak tam. Mówię mu, ze boli, ciagnie, kłuje i chuj jasny wi, co jeszcze. A on spokojnie 'no trochę musiałem poszarpać, bo sie wrosło'.
A mi to jak mlyn na wodę!
Trochę mu napyskowalam i stwierdziłam, ze nastepnym razem na salę operacyjną biorę siekierkę.
A jak wyszedl z sali to sie dowiedziałam, że to ordynator.
Tak. Napyskowalam ordynatorowi. Zdolnam ;p

Jakoś przetrwalam noc. Przychodzi wizyta. Oglądają mi ranę. Stwierdzają, ze wyglada ok i moge isc do domku.

No to wio!
Ledwo doczlapalam, ale juz leze u siebie :)

A duze cycki, nad ktorymi sa szwy to piekło.
Przy kazdym kroku robie tylko 'auc auc auc!'.
Ale bedzie dobrze :)

Szczęśliwego Nowego Roku!  :)