Bezbolesne, kurwa, leczenie.

Istnieją słowa, na których brzmienie trzeba uciekać. I to szybko.
Jednym z nich jest "To nic nie boli" wypowiedziane przez lekarza.

Słyszałam to cztery razy i jeszcze niczego mnie to nie nauczyło.
Przed gastroskopią (no dobra, nie boli... tylko próbuje udusić), kolonoskopią (drogi lekarzu, który mi ją robiłeś - ja pamiętam, strzeż się ciemnych uliczek, bo zrobię ci to samo, co ty mi!), biopsją (igłą przez żebra, czysta przyjemność)... No i przed założeniem portu.
Samo zakładanie nie bolało, lekarze sobie śpiewali stercząc nade mną ze skalpelami w rękach i w ogóle było zabawnie. Chociaż pokazywanie cycków trzem facetom dziennie do czynności bezstresowych nie należy... No ale dobra, da się znieść. Uczucie dręczenia zastawki serca jakimś wężykiem... Da się znieść.
Ale sytuacja, że leżąc w szpitalu muszę łykać swoje przeciwbólki? Niedopuszczalne. Żeby po zabiegu pielęgniarki mogły mi zaproponować tylko Apap w tabletkach? Nożesz kurwa. Zwijam się z bólu i ssiem trzecią kodeinkę. Ostatnią jaką zabrałam z domu.
Zapowiada się ciekawa noc. Kurwa.

Daleko pójdę, z daleka wrócę.
Dokąd ja pójdę i wrócę skąd?
Zdobędę wszystko, gdy wszystko rzucę,
Odzyskam bezmiar straciwszy kąt.

Ból swój ucieszę, żałość odsmucę,
Śmiechem powitam wygnania ląd!
Daleko pójdę, z daleka wrócę:
Dokąd ja pójdę i wrócę skąd?