Moje miasto

Żory stały się ostatnio sławne!
Najpierw korupcja w drogówce, później sprzedajny polityk i protesty, a teraz pożar składu opon.
Nie można nawet okna otworzyć, bo łeb boli od samego oddychania tym smrodem.

Nie ma co, fajny mamy PR ;D

(tak, lepiej się już czuję, chyba widać? ;) 

Tylko jeść, pić, spać...

Jestem zmęczona. Głównie swoim wiecznym zmęczeniem.
Nie mam siły podnieść zada i dojść do łazienki.
Tak sobie jeżdżę na chemie, czwartą, piątą, szóstą, a we mnie zostaje coraz mniej mnie.
Nie wiem, czym jest energia i siła. Nie pamiętam, na czym polegała determinacja.
Chcę tylko pić, jeść i spać. I mieć święty spokój.
A ból i tak nie odpuszcza.

Bu.

Od czasu do czasu musi mnie poskładać. Zwykle trzeciego dnia po chemii.
Yhym, to dzisiaj.

Wybaczcie brak weny. Zwyczajnie przestałam ogarniać to coś, co zwą życiem ;)